بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر ارزش شرکت‌های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از داده‌های ترکیبی

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تأثیر ساختار مالکیت از منظر تمرکز مالکیت و درجه کنترل بر ارزش شرکت‌های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش پژوهش: در این پژوهش برای آزمون فرضیه‌های مطرح‌شده از داده‌های ترکیبی استفاده شده است. تأثیر تمرکز مالکیت بر ارزش شرکت از طریق پنج متغیر به‌عنوان معیارهای تمرکز مالکیت بررسی شده است. هم‌چنین، از متغیر کیو توبین برای اندازه‌گیری ارزش شرکت‌ها استفاده شده است. نمونه آماری شامل 28 شرکت در بازه زمانی 1391-1387 است که در صنعت دارو فعالیت داشته‌اند. فن آماری مورد استفاده در این پژوهش از نوع رگرسیون خطی چند متغیره است و برای تجزیه و تحلیل داده‌های آماری از نرم‌افزار SAS نسخه 1/9 استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که متغیرهای جمع سهام سهامداران اصلی، لگاریتم طبیعی جمع سهام سهامداران اصلی، درصد سهام سهامداران اصلی، جمع مربعات درصد سهام سهامداران اصلی و لگاریتم طبیعی درصد سهام سهامداران اصلی به عنوان معیارهای تمرکز مالکیت و هم‌چنین، متغیرهای حقیقی یا حقوقی‌بودن سهامداران اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تأثیرگذار نیست. نتیجه‌گیری: به طور کلی، تفسیر یافته‌های پژوهش بیانگر این است که بین تمرکز مالکیت و ارزش شرکت در صنعت دارو، از نظر آماری رابطه معناداری وجود ندارد. افزون براین، نوع سهامدار اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تأثیرگذار نیست.   واژه‌های کلیدی: ارزش شرکت، تمرکز مالکیت، حاکمیت شرکتی، داده‌های ترکیبی، ساختار مالکیت.